-Παλαιοί εραστές... έτη μετά.
Μνήμες γυμνές, σφρίγους
και κάλλους... εντός του ξύπνησαν-
Αστροφεγγιές ακόμη στα μάτια της
που τα χρόνια δε νίκησαν...
Τα χείλη -που κάποτε φίλησε-
ολόιδια... ρόδα υγρά και δροσερά
στου δειλινού τη δίψα...
(Αχ μια στιγμή... και πάλι να χανόταν
στο παρελθόν... στη μυρωδιά
των μαύρων της μαλλιών
και στου λαιμού τα ρίγη...)
και στου λαιμού τα ρίγη...)
Πίνακας: Klimt