-Παλαιοί εραστές... έτη μετά.
Μνήμες γυμνές, σφρίγους
και κάλλους... εντός του ξύπνησαν-
Αστροφεγγιές ακόμη στα μάτια της
που τα χρόνια δε νίκησαν...
Τα χείλη -που κάποτε φίλησε-
ολόιδια... ρόδα υγρά και δροσερά
στου δειλινού τη δίψα...
(Αχ μια στιγμή... και πάλι να χανόταν
στο παρελθόν... στη μυρωδιά
των μαύρων της μαλλιών
και στων κορμιών τα ρίγη...)
και στων κορμιών τα ρίγη...)
Πίνακας: Klimt