Νοσταλγώ κάποιες παλιές σημειώσεις που γλίστρησαν
από τις χαραμάδες της ζωής μας και χάθηκαν
που έμειναν έξω από τα αμπαλάζ στις μετακομίσεις
και βρέθηκαν απ' τον καινούριο νοικάρη
τσαλακωμένες, μέσα σε συρτάρια μισάνοιχτα
Kάποιες σελίδες χειρόγραφες, ταπεινές
που τις θεωρήσαμε εντέλει ανάξιες
να μας ακολουθήσουν και τις αφήσαμε.
Κουβαλούσαν στίχους φτωχούς
σκέψεις βιαστικές, γεμάτες μουντζαλιές
κάποιο πρόσωπο ζωγραφισμένο στην άκρη
και μια κηλίδα κάπου, αδιευκρίνιστη
από καφέ, στάξιμο μανταρινιού
ή δάκρυ
Κάποτε όμως, μας είχαν βοηθήσει να περάσουμε
δύσκολες νύχτες, μας είχαν βοηθήσει ν' αντέξουμε
τη φιλοδοξία μας, γιατί κουρνιάσαμε πάνω τους
όπως οι γέροι που κρυώνουν πολύ
σε αναμμένο τζάκι
(γράφαμε ασταμάτητα
μόλις είχαμε γνωρίσει τους υψηλούς ποιητές
και θέλαμε να τους φτάσουμε)
(γράφαμε ασταμάτητα
μόλις είχαμε γνωρίσει τους υψηλούς ποιητές
και θέλαμε να τους φτάσουμε)
.................................................
Σκέφτομαι λοιπόν
μήπως σ' αυτές τις πεταμένες σελίδες
κρύβονταν οι αλήθειες που χάσαμε
στον αγώνα να γράψουμε
τα υψηλά μας ποιήματα...
24-5-2018